PowerVault ME4: czym jest nadmierne wykorzystanie zasobów i jak działa?

Spis treści

1. Czym jest nadmierne wykorzystanie zasobów i jak działa?
2. Gdzie w dziennikach znajdują się informacje o nadmiernym wykorzystaniu zasobów i powiązanych problemach?
3. Jaki jest rozmiar indeksu metadanych?
4. Czym jest tablica adresowa 16 GB?
5. Jaki jest górny limit nadmiernego wykorzystania zasobów?
6. Jaka jest różnica między danymi współdzielonymi, danymi unikatowymi i danymi migawki?
7. Czy wartości danych unikatowych (show snapshots type all) i przydzielony obszar (show snapshot-space) powinny być zgodne?
8. Jak obliczyć ilość zatwierdzonego miejsca oraz cel zatwierdzenia?

 

---

Pytanie: Czym jest nadmierne wykorzystanie zasobów i jak działa?

Odpowiedź:

Nadmierne wykorzystanie zasobów oznacza, że łączny zatwierdzony rozmiar wszystkich wolumenów wirtualnych, w tym migawek, przekracza rozmiar przestrzeni fizycznej w puli wirtualnej.

Ta funkcja jest specyficzna dla wirtualnej pamięci masowej. NIE dotyczy pamięci liniowej.

Funkcja ta umożliwia nadmierne wykorzystanie zasobów fizycznej pamięci masowej, dzięki czemu system operacyjny działa tak, jakby jego miejsce do magazynowania było większe niż przydzielona pamięć fizyczna.

Każdy wolumen utworzony w macierzy, w tym migawki, korzysta z indeksów metadanych w miejscu do magazynowania puli wirtualnej.

Mówiąc ogólnie, oprogramowanie obsługuje maksymalnie 1 PB metadanych na pulę wirtualną.

 

Rozważmy na przykład macierz pamięci masowej ze 100 TB użytecznej przestrzeni w puli A.

W przypadku wyłączenia funkcji nadmiernego wykorzystania zasobów możliwe jest tworzenie JEDYNIE wolumenów (w tym migawek) o maksymalnym rozmiarze 100 TB, konfiguracja indeksu metadanych nie może przekraczać 100 TB.

W przypadku włączenia funkcji nadmiernego wykorzystania zasobów oprogramowanie wewnętrzne umożliwia tworzenie wolumenów (w tym migawek) przekraczających limit fizyczny 100 TB, ponieważ oprogramowanie obsługuje indeks metadanych maks. 1 PB.

W związku z tym system może tworzyć wolumeny (w tym migawki) o rozmiarze do 1 PB na pulę. Szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiedzi na pytanie „Jaki jest rozmiar indeksu metadanych?”

---

Pytanie Gdzie w dziennikach znajdują się informacje o nadmiernym wykorzystaniu zasobów i powiązanych problemach?

Odpowiedź:

Jeśli w graficznym interfejsie użytkownika są wyświetlane informacje dotyczące nadmiernego wykorzystania zasobów, identyfikatory zdarzeń są wyświetlane w dziennikach zdarzeń. Poniżej przedstawiono przykłady kodów zdarzeń.

Identyfikator zdarzenia 473 — wskazany wolumen używa więcej niż progowej wartości procentowej puli wirtualnej. Oznacza to, że wykorzystanie pamięci masowej przekroczyło określoną przez użytkownika wartość progową dla tego wolumenu.

Identyfikator zdarzenia 573 — ostrzeżenie informujące, że przydzielona przestrzeń migawek dla puli wirtualnej nie może zostać zmniejszona, ponieważ żadne migawki nie podlegają usunięciu.

Identyfikator zdarzenia 571 — błąd wskazujący, że przydzielona przestrzeń migawek przekroczyła skonfigurowany limit procentowy puli wirtualnej.

 

 

 

---

Pytanie: jaki jest rozmiar indeksu metadanych? Czym jest tablica adresowa 16 GB?

Odpowiedź:

Maksymalna obsługiwana liczba wpisów indeksu metadanych to 65 312. Przy obliczaniu miejsca możliwego do adresacji fizycznej należy pomnożyć wpisy indeksu metadanych przez tabelę adresową.

Jest to wartość zbliżona do 1 PB, czyli 1 048 576 GB.

 

---

Pytanie: Jaki jest górny limit nadmiernego wykorzystania zasobów?

Odpowiedź:

Mówiąc ogólnie, oprogramowanie obsługuje maksymalnie 1 PB metadanych na pulę wirtualną.

Przy wyłączonej funkcji nadmiernego wykorzystania zasobów pula umożliwia JEDYNIE wykorzystanie metadanych do maksymalnej dostępnej ilości miejsca do magazynowania.

Przy włączonej funkcji nadmiernego wykorzystania zasobów pula umożliwia wykorzystanie metadanych do 1 PB na pulę, co jest limitem oprogramowania.

 

---

Pytanie: Jaka jest różnica między danymi współdzielonymi, danymi unikatowymi i danymi migawki?

Odpowiedź:

Dane migawki: całkowita ilość zapisanych danych skojarzonych z migawką.

Innymi słowy: informacje o alokacji wolumenu dla wolumenu nadrzędnego migawki przy jej pierwotnym zarejestrowaniu. Jest to zatwierdzony rozmiar wolumenu w momencie wykonania migawki.

Dane unikatowe: ilość zapisanych danych unikatowych dla migawki.

Innymi słowy: są to dane, które zostały zmienione lub zmodyfikowane w porównaniu z oryginalnym wolumenem

Dane współdzielone: ilość zapisanych danych współdzielonych między migawką i innymi migawkami.

Innymi słowy: są to dane, które nie zostały zmienione lub zmodyfikowane w porównaniu z oryginalnym wolumenem w momencie wykonania migawki.

Ponadto „dane współdzielone + dane unikatowe” są mniej więcej równe „danym migawki”.

 

---

Pytanie: czy wartości danych unikatowych (show snapshots type all) i przydzielony obszar (show snapshot-space) powinny być zgodne?

Odpowiedź:

Zgodnie z projektem dane unikatowe (zmodyfikowane dane) powinny być zgodne z przydzielonym obszarem. Dane unikatowe to rozmiar fizycznych danych migawki. te dane unikatowe korzystają z przestrzeni migawek.

W przypadku konfiguracji ze skonfigurowanymi JEDYNIE migawkami, suma danych unikatowych wszystkich migawek jest równa całkowitemu zgłoszonemu rozmiarowi przydzielonemu migawki.

W przypadku konfiguracji ze skonfigurowaną replikacją, suma danych unikatowych wszystkich migawek powiązanych ze standardowymi migawkami i danych unikatowych migawek powiązanych z zadaniami replikacji.

Jednak ogólnie rzecz biorąc, polecenie „show snapshot output” migawki nie zgłasza „danych migawki”, „danych współdzielonych” ani „danych unikatowych”. Dlatego właśnie stosuje się polecenie „show snapshots type all”.

Przykład:

W przypadku konfiguracji z ustawioną replikacją, oprogramowanie utrzymuje trzy migawki dla każdego zadania replikacji (S1, S2 i S3).

Wartość dotycząca migawki „S3” jest replikowana po początkowej replikacji.

W kolejnym harmonogramie replikacji, kiedy migawka S3 staje się migawką S2, polecenie „show snapshots” zgłasza informacje o wszystkich powiązanych danych w tabeli.

Podczas replikacji wartości poszczególnych „S3” nie są zgłaszane w dziennikach. Ponadto nie istnieją polecenia interfejsu wiersza poleceń służące do raportowania tych informacji.  Oznacza to, że w trakcie replikacji można zaobserwować rozbieżność między danymi unikatowymi i przydzielonym rozmiarem.

Jest to zachowanie oczekiwane.

 

---

Pytanie: Jak obliczyć ilość zatwierdzonego miejsca oraz cel zatwierdzenia?

Odpowiedź:

Obszar zatwierdzony to rozmiar wszystkich wolumenów wirtualnych + rozmiar metadanych migawki.

Graficzny interfejs użytkownika nie wskazuje zatwierdzenia miejsca według wolumenów lub migawek. Wartości te należy obliczyć na podstawie dzienników i/lub poleceń interfejsu wiersza poleceń.

Wymagane do tego są dane z poleceń „show pools” i „show volumes”.

 

Przykład:

Zrzut ekranu informacji z graficznego interfejsu użytkownika przedstawiający nadmierne wykorzystanie zasobów w puli A i jego brak w puli B

 

Zrzut ekranu zawierający dodatkowe informacje na temat puli A

 

Przykład danych wyjściowych polecenia „show pools”.

 

Przykład danych wyjściowych polecenia „show volumes” — skrócony lub zmodyfikowany w celu pokazania miejsca pochodzenia danych dla poniższych tabeli i obliczeń

 

Etapy obliczania nadmiernego wykorzystania zasobów

Należy użyć poniższych wartości z poleceń, zalecane jest skorzystanie z tabeli lub arkusza Excel.

                show pools = łączny rozmiar, dostępność, rozmiar migawki

                show volumes = łączny rozmiar, rozmiar przydzielony

 

Rozbicie danych na użyteczną formę w celu przedstawienia miejsca zatwierdzenia danych.  Poniżej znajduje się tabela zawierająca pola, które należy sprawdzić i z których należy pobrać dane.

Nazwa	Polecenie interfejsu wiersza poleceń	Kolumna/pole	Modyfikator 1	Modyfikator 2	Obliczenie
Total Size	show pools	Total Size		Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	X
Avail / Free	show pools	Avail		Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	X
Snapshot Used	show pools	Snap Size		Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	X
Volume Total Size	show volumes	Total Size	Elementy „Base” w kolumnie Type	Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	Dodać wszystkie pozycje do siebie
Volume Allocated Size	show volumes	Alloc Size	Elementy „Base” w kolumnie Type	Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	Dodać wszystkie pozycje do siebie
Total Snapshot Size	show volumes	Total Size	Elementy „snapshot” w kolumnie Type	Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	Dodać wszystkie pozycje do siebie
Snapshot Allocated	show volumes	Alloc Size	Elementy „snapshot” w kolumnie Type	Konwersja do wspólnego mianownika (MB/GB/TB)	Dodać wszystkie pozycje do siebie

 

 

 

Przykład z systemu klienta

Tytuł	Pula A (w GB)	Pula B (w GB)
Total Size	35200	35200
Avail / Free	29500	23900
Snapshot Used	1437,9	1305,3
Volume Total Size	12246,2	12578,4
Volume Allocated Size	4231,0952	9910,8845
Total Snapshot Size	29979,3	16762,9
Snapshot Allocated	16922,1	10974,2117

 

Oblicz teraz dane na temat wykorzystania i/lub nadmiernego wykorzystania według puli.

Committed:        Volume Total Size + Total Snapshot Size

Pula	Volume Total Size	Total Snapshot Size	Zatwierdzone
A	12246,2	29979,3	42225,5
B	12578,4	16762,9	29341,3

 

Overcommitted:      Committed - Total Size

Pula	Zatwierdzone	Total Size	Nadmierne wykorzystanie
A	42225,5	35200	7025,5
B	29341,3	35200	-5858,7

 

 

 

W tym przykładzie:

W puli A występuje nadmierne wykorzystanie zasobów wynoszące 7025,5 GB

W puli B nie występuje nadmierne wykorzystanie zasobów, ponieważ wartość jest ujemna.