PowerEdge Sunucularında NIC grubu oluşturma

Aşağıdaki makalede Windows, VMware ve Linux'ta NIC Grubu Oluşturma hakkında bilgiler yer almaktadır.

• Ağ Bağdaştırıcısı Grubu Oluşturma nedir?
• Windows'da NIC Grubu Oluşturma
• VMware'da NIC Grubu Oluşturma
• Linux'da NIC Grubu Oluşturma

Ağ Bağdaştırıcısı Grubu Oluşturma (Bağlama) nedir?

Ağ bağdaştırıcısı grubu oluşturma, aktarım hızını artırmak veya yedeklilik sağlamak için birden çok ağ bağlantısını birleştirmenin çeşitli yöntemlerini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Ağ arayüzü kartı (NIC) grubu oluşturma ve Anakart üzerinde LAN (LOM) grubu oluşturma. Kuruluşlara ağ güvenilirliğini ve aktarım hızını hızlı ve kolay bir şekilde artırmak için uygun maliyetli bir yöntem sağlayabilir.
Ağ arayüzü kartı (NIC) grubu oluşturma, sunucularda yüksek kullanılabilirlik ve hata toleransı sağlamaya yönelik bir yöntemdir.

Aşağıda, her biri bir yukarı bağlantı ve bir aşağı bağlantı bağlantısına sahip İki NIC içeren bir web sunucusu örneği verilmiştir.
İki ağ kartından biri arızalanır veya bağlantısı kesilir ancak istemcinin bilgisayar bağlantısı bağlı kalır.

Şekil 1: İki NIC ekip oluşturma ağ kartı arızalanır ancak internet bağlantısı çalışır durumda kalır.

Dört ana ağ grubu tipi aşağıdaki gibidir:

Smart Load Balancing (SLB) ve Yük Devretme: Bu ekip türü, tüm birincil bağdaştırıcılar arasında ağ trafiğini dengeler. Bir birincil bağdaştırıcının arızalanması durumunda, geri kalan birincil bağdaştırıcılar yükü dengelemeye devam eder. Tüm birincil bağdaştırıcılar arızalanırsa trafik, yedek bağdaştırıcıyı kullanarak kesintiye uğramadan akmaya devam eder. Birincil adaptör tekrar çevrimiçi duruma getirildiğinde, trafik üzerinden akmaya devam eder.

Otomatik Geri Dönüş Devre Dışı Bırakma ile SLB: Bu ekip türü yukarıdaki gibi çalışır, ancak trafik yeniden çevrimiçi olduğunda otomatik olarak birincil bağdaştırıcıya geri dönmez.

IEEE 802.3ad Dinamik Bağlantı Toplama: Bağlantı Toplama Denetim Protokolü (LACP) veya IEEE 802.1ax olarak da bilinir. Bu tür bir ekip, birden çok fiziksel bağlantıyı, etkin bant genişliği fiziksel bağlantıların toplamı olan tek bir mantıksal bağlantıda toplayarak daha yüksek aktarım hızı sağlar. Bu tür bir ekip, bağlantının diğer ucundaki gücün LACP yi desteklemesini gerektirir. Ekibin düzgün çalışması için anahtarın doğru şekilde yapılandırılması gerekir.

Genel Santral Oluşturma: Statik bağlantı toplama olarak da bilinen bu ekip türü, IEEE 802.3ad/802.1ax ile aynı türde paketleme işlevselliği sağlar, ancak LACP kullanmaz. Anahtarın LACP'yi desteklemesi gerekmez ancak bu grup tipinin çalışması için uygun şekilde yapılandırılması gerekir.

Windows NIC Grubu OluşturmaWindows Server 2008/2012/2012 R2/2016/2019 İçin NIC Grubu Oluşturma Kurulumu

NIC Grubu oluşturmak için:

1. Sunucu Yöneticisi'nde Yerel Sunucu öğesine tıklayın.

2. Özellikler bölmesinde NIC Grubu Oluşturma öğesini bulun ve ardından sağdaki Devre Dışı Bırakıldı bağlantısına tıklayın. NIC Ekibi Oluşturma iletişim kutusu açılır.

3. NIC Ekibi Oluşturma İletişim Kutusu
   
   Şekil 2: Windows NIC Grubu Oluşturma İletişim Kutusu

4. Adapters and Interfaces (Bağdaştırıcılar ve Arayüzler) bölümünde, bir NIC Grubuna eklemek istediğiniz ağ bağdaştırıcılarını seçin.

5. GÖREVLER'i tıklatın ve sonra Yeni Takıma Ekle'yi tıklatın.
   
   Şekil 3: Windows bağdaştırıcıları ve arabirimleri yeni bir ekibe eklenir.

6. Yeni ekip iletişim kutusu açılır ve ağ bağdaştırıcıları ile ekip üyelerini görüntüler. Team name (Grup adı) alanına yeni NIC Grubu için bir ad girin.
   
   Şekil 4: Windows - Bağdaştırıcıları seçerek NIC oluşturun ve bir ekip adı oluşturun.

7. Gerekirse Ek özellikler'i genişletin, Ekip oluşturma modu, Yük dengeleme modu ve Bekleme bağdaştırıcısı değerlerini seçin. Genellikle, en yüksek performanslı yük dengeleme modu Dinamik'tir.
   
   Şekil 5: Windows NIC ekip ekleme özellikleri

8. NIC Ekibine bir VLAN numarası yapılandırmak veya atamak istiyorsanız Primary team arayüzünün sağındaki bağlantıya tıklayın. Yeni ekip arayüzü iletişim kutusu açılır.
   
   Şekil 6: Windows Varsayılan VLAN üyeliği

9. VLAN üyeliğini yapılandırmak için Specific VLAN (Belirli VLAN) seçeneğini belirleyin. İletişim kutusunun ilk bölümüne VLAN bilgilerini yazın.
   
   Şekil 7: Windows'a Özel VLAN üyeliği

10. Tamam öğesine tıklayın.

Bir Hyper-V Ana Bilgisayarında NIC Grubu Oluşturma

Bir Hyper-V ana bilgisayarında NIC Grubu Oluşturma ayarlamanız gerekiyorsa Ana bilgisayarda yeni bir NIC Ekibi oluşturma Microsoft makalesine bakın

PowerShell Yönergesi

PowerShell kullanarak Ağ Grubu Oluşturma

1. Bir yükseltilmiş PowerShell istemi açın. Windows® 10 görev çubuğu aramasına PowerShell yazın. Aramayı açmak için W ve S tuşlarına basın.

2. Şimdi Windows PowerShell'in sonucunu en üstte görmelisiniz. Windows PowerShell öğesine sağ tıklayın ve Yönetici Olarak Çalıştır öğesini seçin.
   
   Şekil 8: Windows Başlat Menüsü PowerShell Yönetici olarak çalıştır

3. Kullanıcı Hesabı Denetimi istemi görüntülenirse Evet öğesine tıklayın.

4. Komutu girin new-NetLBFOTeam [TEAMNAME] "[NIC1]", "[NIC2]" tıklayın ve Enter tuşuna basın.

   • [TEAMNAME] - ağ bağdaştırıcıları ekibine vermek istediğiniz ad
   • [NIC1] - yukarıdan bulunan ilk ağ bağdaştırıcısının adı
   • [NIC2] - yukarıdan bulunan ikinci ağ bağdaştırıcısının adı

   
   Şekil 8: PowerShell Komutu

   Örnek

   new-NetLBFOTeam NIC-Team "NIC1" , "NIC2"

   Denetim Masası'na giderek Ağ Bağlantıları'nı açın Ağ ve İnternet > Ağ Bağlantıları.>

VMware NIC Grubu Oluşturma

VMware vSphere
: Bir NIC ekibi, fiziksel ve sanal ağlar arasında bir trafik yükünü paylaşabilir. Bazı veya tüm üyeleri arasında yer alır ve donanım arızası veya ağ kesintisi durumunda pasif yük devretme sağlar.

Sağ üstte ESXi Sürümünüzü seçerek VMware'de NIC Grubu Oluşturmayı yapılandırmayla ilgili ayrıntılı adımlar için VMware KB ye bakın.
Bir vSphere standart anahtarında veya standart bağlantı noktası grubunda NIC ekip oluşturmayı, yük devretmeyi ve yük dengelemeyi yapılandırın.

Referans: NIC teaming in ESXi and ESX (ESXi ve ESX'de NIC grubu oluşturma) (1004088)

Linux Kanal Bağlantısı Arayüzleri

Linux, yöneticilerin bağlama çekirdek modülü ve kanal bağlama arayüzü adı verilen özel bir ağ arayüzü kullanarak birden çok ağ arayüzünü tek bir kanala bağlamasına olanak tanır. Kanal bağlama, iki veya daha fazla ağ arayüzünün tek bir arayüz olarak çalışmasını sağlayarak eşzamanlı olarak bant genişliğini artırır ve yedekleme sağlar. Uyarı: Ağ anahtarları olmadan doğrudan kablo bağlantılarının kullanımı bağlama için desteklenmez. Burada açıklanan yük devretme mekanizmaları, ağ anahtarları olmadan beklendiği gibi çalışmaz.

Active-backup, balance-TLB ve balance-alb modları, anahtarın özel bir yapılandırmasını gerektirmez. Diğer bağlama modları, bağlantıları toplamak için anahtarın yapılandırılmasını gerektirir. Örneğin bir Cisco anahtarı Mod 0, 2 ve 3 için EtherChannel gerektirir ancak Mod 4 için LACP ve EtherChannel gereklidir. Anahtarınızla birlikte verilen belgelere ve kernel-doc paketindeki bonding.txt dosyaya bakın.

Bağlama Çekirdeği Modülünün takılı olup olmadığını kontrol edin.
Red Hat Enterprise Linux 6'da bağlama modülü varsayılan olarak yüklenmez. Kökte aşağıdaki komutu kullanarak modülü yükleyebilirsiniz:

~]# modprobe --first-time bonding

Görsel çıkış olmaması, modülün çalışmadığını ve artık yüklendiğini gösterir. Bu etkinleştirme sistem yeniden başlatmaları arasında değişmez. Kalıcı modül yüklemenin açıklaması için 31.7, "Kalıcı Modül Yükleme" bölümüne bakın. BONDING_OPTS yönergesi kullanılarak doğru bir yapılandırma dosyası verildiğinde, bağlama modülü gerektiği gibi yüklenir ve bu nedenle ayrıca yüklenmesi gerekmez. Modülle ilgili bilgileri görüntülemek için aşağıdaki komutu kullanın:

~]$ modinfo bonding

Modül yükleme ve boşaltma hakkında bilgi için Çekirdek Modülleri ile çalışma. Kanal Bağlama Arayüzü Oluşturma
Kanal bağlama arayüzü oluşturmak için, /etc/sysconfig/network-scripts/ dizini ifcfg-bondN olarak adlandırılır ve N yerine 0 gibi bir arabirim numarası gelir.
Dosyanın içeriği, Ethernet arabirimi gibi hangi arabirim türünün bağlandığıyla aynı olabilir. Tek fark DEVICE direktifinin bondN olmasıdır (N, arayüz numarasıyla değiştirilir). NetworkManager'ın bu aygıtı yapılandırmasını önlemek için NM_CONTROLLED yönergesi eklenebilir.
Örnek ifcfg-bond0 arayüz yapılandırma dosyası

Aşağıda kanal bağlama arayüzü yapılandırma dosyası örneği verilmiştir:

DEVICE=bond0
IPADDR=192.168.1.1
NETMASK=255.255.255.0
ONBOOT=yes
BOOTPROTO=none
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no
BONDING_OPTS="bonding parameters separated by spaces"

Bağın MAC adresi, ağa eklenecek ilk arayüzden alınır. Ayrıca gerekirse HWADDR direktifi kullanılarak da belirlenebilir. NetworkManager'ın bu arabirimi denetlemesini istiyorsanız, NM_CONTROLLED=no yönergesini kaldırın veya yes olarak ayarlayın ve TYPE=Bond ve BONDING_MASTER=yes ekleyin.
Kanal bağlama arayüzü oluşturulduktan sonra, birbirine bağlanacak ağ arayüzleri, yapılandırma dosyalarına MASTER ve SLAVE yönergeleri eklenerek yapılandırılmalıdır. Kanala bağlı arabirimlerin her biri için yapılandırma dosyaları neredeyse aynı olabilir.
Örnek ifcfg-ethX bağlı arabirim yapılandırma dosyası

Bağlı iki Ethernet arayüzü kanalı bağlanıyorsa, hem eth0 hem de eth1 aşağıdaki gibi olabilir:

DEVICE=ethX
BOOTPROTO=none
ONBOOT=yes
MASTER=bond0
SLAVE=yes
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no

Arayüzler yapılandırıldıktan sonra bağlantıyı etkin hale getirmek için ağ hizmetini yeniden başlatın. Kökte aşağıdaki komutu kullanın:

~]# service network restart

Bir bağlantının durumunu görüntülemek için aşağıdaki biçimde bir komut yayınlayarak /proc/ dosyasını görüntüleyin:

cat /proc/net/bonding/bondN

Örneğin:

~]$ cat /proc/net/bonding/bond0
Ethernet Channel Bonding Driver: v3.6.0 (September 26, 2009)

Bonding Mode: load balancing (round-robin)
MII Status: down
MII Polling Interval (ms): 0
Up Delay (ms): 0
Down Delay (ms): 0

Önemli: Red Hat Enterprise Linux 6'da, bağlama çekirdek modülü için arayüze özgü parametreler, ifcfg-bondN arayüz dosyasındaki BONDING_OPTS="bağlama parametreleri" direktifinde boşluklarla ayrılmış bir liste olarak belirtilmelidir. 'da bir bağa özgü seçenekleri belirtme /etc/modprobe.d/bonding.confveya kullanımdan kaldırılan /etc/modprobe.conf dosyasında. max_bonds parametresi arabirime özgü değildir ve bu nedenle gerekirse /etc/modprobe.d/bonding.conf aşağıdaki gibi:

options bonding max_bonds=1

Ancak, ifcfg-bondN dosyaları BONDING_OPTS yönergesiyle birlikte kullanılırken max_bonds parametresi ayarlanmamalıdır, çünkü bu yönerge ağ komut dosyalarının gerektiği gibi bağ arayüzleri oluşturmasına neden olur.
/etc/modprobe.d/bonding.conf dosyasında yapılan herhangi bir değişiklik, modül bir sonraki yüklenene kadar geçerli olmaz. Çalışan bir modül önce boşaltılmalıdır.

Birden Fazla Bağ Oluşturma Red Hat
Enterprise Linux 6'da, her bağ için BONDING_OPTS yönergesini içeren bir kanal bağlama arayüzü oluşturulur. Bu yapılandırma yöntemi, çok sayıda bağlama aygıtının farklı yapılandırmaları olması için kullanılır. Birden çok kanallı bağlama arayüzleri oluşturmak için aşağıdakileri yapın:
BONDING_OPTS yönergesi ile birden fazla ifcfg-bondN dosyası oluşturun; bu yönerge, ağ komut dosyalarının bağ arayüzlerini gerektiği gibi oluşturmasına neden olur.
Bağlanacak ve SLAVE yönergesini içerecek mevcut arayüz yapılandırma dosyalarını oluşturun veya düzenleyin.
Bağlanacak arayüzleri, bağımlı arayüzleri, MASTER direktifi aracılığıyla kanal bağlama arayüzlerine atayın.
Birden fazla ifcfg-bondN arabirim yapılandırma dosyası
örneği Aşağıda, kanal bağlama arabirimi yapılandırma dosyasının bir örneği verilmiştir:

DEVICE=bond
N IPADDR=192.168.1.1
NETMASK=255.255.255.0
ONBOOT=yes
BOOTPROTO=none
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no
vBONDING_OPTS="bonding parameters separated by spaces"

Bu örnekte, N harfini bağlama arayüzü numarası ile değiştirin. Örneğin, iki bağ oluşturmak için ifcfg-bond0 ve ifcfg-bond1 olmak üzere iki yapılandırma dosyası oluşturun.
Örnek ifcfg-ethX bağlı arabirim yapılandırma dosyasına göre bağlanacak arabirimleri oluşturun ve bunları MASTER=bondN yönergesini kullanarak gerektiği gibi bağlı arabirimlere atayın. Örneğin yukarıdaki örnekten devam edersek her bir bağlantı için iki arayüz gerekiyorsa iki adet bağlantı için dört adet arayüz yapılandırma dosyası oluşturun ve ilk ikisini MASTER=bond0 kullanarak ve diğer ikisini MASTER=bond1 kullanarak atayın.

Referans: Linux Kanal Bağlama Arayüzleri