Informacje o przyczynie nie mają zastosowania.
Ten artykuł zawiera informacje na temat dysków SSD korzystających z magistrali PCIe. Są one obecnie oferowane w wielu komputerach firmy Dell (początkowo były dostępne tylko dla serwerów firmy Dell). W tym artykule opisano, czym jest dysk półprzewodnikowy (SSD) PCIe, co robi oraz jak to robi. Omówiono również, co należy zrobić, aby używać jednego z tych dysków jako dysku rozruchowego z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows. Omówiono wszelkie inne istotne informacje, które mogą być przydatne podczas korzystania z tego typu urządzeń.
Dyski SSD PCIe to dyski półprzewodnikowe, które nie korzystają z interfejsu chipsetu SATA płyty głównej do komunikacji między dyskiem SSD i systemem plików systemu operacyjnego Windows.
Dyski te dysponują własnym, wbudowanym kontrolerem pamięci masowej, którego nie należy mylić ze standardowym układem kontrolera SSD używanym przez wszystkie dyski SSD. Kontroler pamięci masowej dysku SSD PCIe używa sterownika dostarczonego przez producenta lub sam system operacyjny. Użytkownik dysku SSD musi zainstalować sterownik.
Dyski SSD PCIe nie są dyskami SATA, chociaż niektóre z nich mogą dzielić jeden lub wiele aspektów takich dysków.
Istnieje kilka sposobów podłączenia dysku SSD PCIe do płyty głównej:
Dyski SSD PCIe podnoszą wydajność, pozbywając się interfejsu SATA (o maksymalnie 10 kanałach) na rzecz PCIe. (Maksymalna liczba kanałów złącza PCIe to 25). Jest to przydatne w zastosowaniach związanych z buforowaniem i pamięcią podręczną. PCIe to wszechstronna magistrala przeznaczona do przesyłania różnych rodzajów danych do procesora. Jednakże jej brak specjalizacji utrudnia programowanie. Oznacza to, że może być widoczny kompromis między współdziałaniem i wydajnością.
Dostępne są dwa rodzaje interfejsu niefizycznego:
Jest to ten sam protokół używany przez dyski SSD SATA.
Jest to protokół opracowany specjalnie dla pamięci masowej SSD. Nie ma nic wspólnego ze złączami SATA i zastępuje AHCI lepszą metodą obsługi pamięci półprzewodnikowych. Dyski SSD PCIe NVMe mają również wbudowane kontrolery pamięci masowej NVMe.
Obsługiwane systemy operacyjne Windows
Windows 11, Windows 10, Windows 8 (8.1) i Windows 7. (Podczas gdy niektórzy producenci dysków twierdzą, że prawidłowo działają zarówno wersje 32-bitowe, jak i 64-bitowe, inni informują, że tylko wersje 64-bitowe działają prawidłowo).
Instalacja w systemie Windows 7 może być trudna, szczególnie w przypadku dysków SSD PCIe NVMe. W przypadku tego problemu dostępna jest poprawka dla systemu Windows 7. Przejdź do sekcji Update to add native driver support in NVM Express in Windows 7 and Windows Server 2008 R2 (tylko język angielski) .
System BIOS UEFI jest obecnie jedynym systemem, który obsługuje te urządzenia.
Zawsze należy dbać o instalację najnowszej wersji systemu BIOS.
Upewnij się, że system BIOS jest skonfigurowany do korzystania z programu rozruchowego środowiska EFI.
Poniżej przedstawiono kilka różnych metod przygotowania dysku SSD PCIe do instalacji w systemie Windows.
Szybkie naciskanie klawisza <F2> na ekranie z logo firmy Dell powoduje przejście bezpośrednio do systemu BIOS w większości komputerów firmy Dell.
Opcja Compatibility Support Module (CSM) jest domyślnie włączona na ekranie Boot systemu BIOS. Kliknij opcję CSM, aby wyświetlić dodatkowe opcje.
Poszukaj opcji Launch Storage OpROM Policy w sekcji CSM. Zmień ustawienie domyślne tylko z Legacy Only na UEFI Only.
Na ekranie Storage Configuration wyświetlany jest domyślny tryb SATA, czyli AHCI. Można go zmienić na RAID lub IDE. (W żadnej sytuacji NIE NALEŻY ustawiać opcji IDE). Najczęściej pozostawiana jest opcja AHCI, ponieważ mogą być używane dodatkowe sterowniki SATA lub dodatkowy dysk SSD PCIe AHCI.
Zapisz i zamknij system BIOS, a następnie wróć do niego.
Dysk SSD PCIe może nie być wyświetlany na ekranie Storage Configuration, ani na liście Boot Order, ale upewnij się, że na liście Boot Order pojawia się nośnik instalacyjny systemu Windows (dysk USB lub dysk optyczny).
Na liście powinien znajdować się wpis UEFI: <nazwa urządzenia nośnika instalacyjnego>. (Gdzie <nazwa urządzenia nośnika instalacyjnego> to urządzenie, w którym znajduje się nośnik instalacyjny.)
Jeśli jest widoczne jest urządzenie z prefiksem AHCI, należy je zignorować. Należy użyć pozycji z prefiksem UEFI.
Po wybraniu pozycji UEFI ponownie zapisz i zamknij system BIOS. Powinna rozpocząć się instalacja systemu Windows.
Instalacja systemu Windows następuje w normalny sposób. Postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi instalowanej wersji.
Po zainstalowaniu systemu Windows, w zależności od posiadanej wersji systemu BIOS, dysk rozruchowy powinien pojawić się na liście Boot Order systemu BIOS jako Windows Boot Loader lub Windows Boot Loader: <nazwa dysku SSD>, w zależności od wersji systemu BIOS.
Należy pamiętać, że w przypadku korzystania z dysku SSD PCIe NVMe należy zainstalować sterownik producenta napędu.
Opcja Compatibility Support Module (CSM) jest domyślnie włączona na ekranie Boot systemu BIOS. Kliknij opcję CSM i wybierz ustawienie Disabled.
Ta opcja ma taki sam skutek dla opcji Launch Storage OpROM Policy, co zmiana ustawienia domyślnego na UEFI.
W przypadku tej metody źródło obrazu wideo komputera musi być zgodne ze standardem Graphics Output Protocol (GOP). (W pełni wykorzystane oprogramowanie wewnętrzne UEFI wymaga tego, ponieważ jest to protokół graficzny EFI).
Na ekranie Storage Configuration wyświetlany jest domyślny tryb SATA, czyli AHCI. Można go zmienić na RAID lub IDE. (W żadnej sytuacji NIE NALEŻY ustawiać opcji IDE). Najczęściej pozostawiana jest opcja AHCI, ponieważ mogą być używane dodatkowe sterowniki SATA lub dodatkowy dysk SSD PCIe AHCI.
Zapisz i zamknij system BIOS, a następnie wróć do niego.
Dysk SSD PCIe może nie być wyświetlany na ekranie Storage Configuration, ani na liście Boot Order, ale upewnij się, że na liście Boot Order pojawia się nośnik instalacyjny systemu Windows (dysk USB lub dysk optyczny).
Na liście powinien znajdować się wpis UEFI: <nazwa urządzenia nośnika instalacyjnego>. (Gdzie <nazwa urządzenia nośnika instalacyjnego> to urządzenie, w którym znajduje się nośnik instalacyjny.)
Jeśli jest widoczne jest urządzenie z prefiksem AHCI, należy je zignorować. Należy użyć pozycji z prefiksem UEFI.
Po wybraniu pozycji UEFI ponownie zapisz i zamknij system BIOS. Powinna rozpocząć się instalacja systemu Windows.
Instalacja systemu Windows następuje w normalny sposób. Postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi instalowanej wersji.
Po zainstalowaniu systemu Windows, w zależności od posiadanej wersji systemu BIOS, dysk rozruchowy powinien pojawić się na liście Boot Order systemu BIOS jako Windows Boot Loader lub Windows Boot Loader: <nazwa dysku SSD>, w zależności od wersji systemu BIOS.
Należy pamiętać, że w przypadku korzystania z dysku SSD PCIe NVMe należy zainstalować sterownik producenta napędu.
Upewnij się, że w komputerze zainstalowano najnowszą zgodną wersję systemu BIOS UEFI.
W systemie BIOS ustaw listę Boot Order, tak aby na pierwszym miejscu znalazł się nośnik instalacyjny systemu Windows. (Może to być dysk USB lub dysk optyczny).
Zapisz i zamknij system BIOS, aby mogła rozpocząć się instalacja systemu Windows.
Po wyświetleniu monitu Gdzie chcesz zainstalować system Windows?:
Jeśli na liście znajduje się dysk SSD, zaznacz go i kliknij przycisk Dalej.
Jeśli dysku SSD nie ma na liście, wykonaj następujące czynności:
Kliknij opcję Załaduj sterownik
Przejdź do lokalizacji, w której zapisano plik od producenta.
Wybierz plik i załaduj go.
Dysk SSD powinien być teraz widoczny na liście, zaznacz go i kliknij przycisk Dalej.
Postępuj zgodnie z pozostałymi instrukcjami instalacji, aż do momentu zakończenia instalacji.
W systemie BIOS ustaw dysk SSD jako urządzenie Primary Boot.
Zapisz zmiany i zamknij system BIOS.
Uruchom system Windows i otwórz Menedżer urządzeń dla danej wersji systemu operacyjnego.
W obszarze Kontrolery pamięci masowej odszukaj urządzenie, kliknij je prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Aktualizuj oprogramowanie sterownika.
Przejdź do lokalizacji, w której zapisano najnowszą wersję i załaduj ją.
Uruchom ponownie komputer, aby dokończyć instalację.
Dyski SSD M.2
Podczas identyfikacji dysku należy pamiętać, że istnieje wiele różnych dysków o wspólnych cechach charakterystycznych. Oto przykład: dyski SSD M.2 SATA są powszechnie dostępne i używane częściej niż dyski SSD PCIe. Dyski te mogą współużytkować interfejs M.2. Jednakże część dysku, która łączy się z gniazdem M.2, ma inną konfigurację klucza w zależności od typu dysku. Dyski SSD M.2 SATA mają dwie szczeliny w złączu interfejsu, a dyski SSD M.2 PCIe tylko jedną szczelinę w złączu interfejsu.
Dostępne są dyski SSD PCIe, które nie mają interfejsu M.2. Zazwyczaj korzystają one ze złącza PCIe x8, a nie standardowego interfejsu x4. Dyski te są często skonfigurowane jako macierze RAID 0, wykorzystujące dwa zestawy układów NAND z własnymi kontrolerami SSD. Dostępne na rynku są także inne typy dysków, ale prawdopodobieństwo natrafienia na nie jest niskie.
Poniżej przedstawiono niektóre polecane artykuły dotyczące tego tematu, które mogą Cię zainteresować.
Minął okres gwarancji? Żaden problem. Odwiedź witrynę Dell.com/support i wpisz kod Dell Service Tag, a następnie zapoznaj się z naszymi ofertami.