Istnieją różne powody, dla których może być wymagany numer seryjny lub PPID płyty głównej. Od sprawdzenia, czy w komputerze znajduje się odpowiednia część, po znalezienie specyfikacji części i części zamiennej lub nowszej.
W tym artykule przedstawiono dwie metody uzyskiwania tych informacji bez wyjmowania części lub odczytywania etykiety na podzespołach.
Pierwsza metoda jest realizowana w środowisku systemu operacyjnego Windows.
Druga metoda jest stosowana zarówno w komputerach z systemem Windows, jak i Linux, ponieważ działa poza systemem operacyjnym w środowisku przed rozruchem.
Ta sekcja nie ma zastosowania do tego artykułu.
PowerShell
w menu Start.Wpisz następujące polecenie, a następnie naciśnij Enter :
(Get-CimInstance -ClassName Win32_BaseBoard).SerialNumber.Split('/')[2].Substring(0,2)+(Get-CimInstance -ClassName Win32_BaseBoard).Product+(Get-CimInstance -ClassName Win32_BaseBoard).SerialNumber.Split('/')[2].Substring(2)
(Zwracana wartość to numer PPID).
Uruchom urządzenie i naciśnij F12 podczas testu zasilania (POST), aby przejść do menu jednorazowego rozruchu.
Wybierz diagnostykę (w górnej, środkowej części ekranu).
Zostanie uruchomiona diagnostyka i zostaną zebrane dane.
Kliknij opcję Advanced (w lewym dolnym rogu ekranu).
Kliknij Informacje o systemie (w menu po lewej stronie ekranu).
Identyfikator ePPID płyty głównej to pierwsza wartość wymieniona na liście.
Po zakończeniu diagnostyki zostanie wyświetlony monit o zapisanie pliku wyników na dysku USB.
Możesz wysłać plik z wynikami z dysku USB.
Numer seryjny lub PPID płyty głównej jest wyświetlany na liście []. (Trzy ostatnie znaki często A0x, który reprezentuje poziom wersji płyty głównej. Można go bezpiecznie zignorować, ponieważ nie jest częścią PPID).
Numer seryjny lub PPID innych urządzeń, takich jak dysk twardy (HDDRIVE) lub napęd optyczny (ODD), jest dostępny w tym samym pliku.
Poniżej przedstawiono niektóre polecane artykuły dotyczące tego tematu, które mogą Cię zainteresować.